'Het Wielke' in Alveringem 25/10/2016 (foto's)
We zijn om 8u00 vertrokken aan de Lagaar met zijn vijven, de solexen konden in de camionette van Ronny (Best Friet) samen met de vijf solisten.
Rond negen uur zijn we in Alveringem aangekomen waar we ons in café Het Wielke hebben ingeschreven. We ontvingen er een gans pakket met eetbon, bierbons en nog een paar cadeaus. We waren met een 35tal.deelnemers van alle pluimage We mochten op een perfect uitgetekend parcours starten naar eigen goesting
Het was een schitterend parcours langs kleine landelijk wegen, langs kanaaltjes en bruggetjes. Onze eerste stop was via Lo-Reninge en Polinkove in De Lisdodde Aan het water hebben we genoten van een aperitief of twee… met een paar versnaperingen -hoe kan het anders- aangeboden door Ronny.
Langs talloze dorpjes met luisterrijke namen zijn we rond de middag aangekomen in Hotel Hinterland in Izenberge. Daar hebben we genoten van een lekker middagmaal naar keuze.
We zijn dan vertrokken voor de namiddagrit, weerom langs de prachtige wegen van het Westvlaamse hinterland Vinkem Beauvoorde, Oeren om in Lampernisse een namiddagstop te houden in de Molenwal. Onderweg hebben we vogelspotters alsook een nagespeeld oorlogstafereel gezien.
We zetten onze weg verder met een korte stop in Potje Paté om finaal na een rit van ongeveer 60Km.aan te komen in het Wielke. Daar werden we nog verast op een lekkere braadworst.
Na alles terug ingeladen te hebben zijn we veilig in Izegem aangekomen. Het was een ongelofelijke belevenis langs de Moeren zonder een grote baan te moeten berijden.
Zeker voor herhaling vatbaar volgend jaar met de negende Solex tocht. De organisatie was perfect en de ontvangst super vriendelijk.
De afwezigen hadden weeral ongelijk.
De SnorBear
Heuvelland 10/07/2015 (foto's)
Op zondag 10/07/2016 hadden we een rit naar Heuvelland geprogrammeerd .
Na een klein ontbijt zijn we om 10 uur gestart aan "De Lagaar" richting Heuvelland. Na een rit, via enkele binnenwegen zijn we aan "De Zilverberg" in Rumbeke gekomen toen Burstelbear plots bemerkte de zijn voorband aan het lossen was. Na een deskundige kijk op de zaak besloot Pavel dat de banden verstorven waren en dat hij beter een andere Solex zou ophalen naar huis. We hebben hem opgewacht in de Paardenclub en ondertussen van een paar versnaperingen genoten.
Een dik half uur later zijn we verder gereden via de oude spoorweg (een aanrader voor lopers, fietsers en Solisten). Langs de rand van Ieper zijn we in Dikkebus gearriveerd waar er een stop voorzien was in café "America" bij Aliske, een kwieke bazin van 91 jaar. Na een paar Ricards, een paar Picons, een paar pinten, een paar Rodenbachs en voor sommige een paar cola’s, zijn we langs een prachtige weg naar "Jeff’s Valley" in Dranouter aangekomen. Daar heeft de eigenaar Carlos Valcke ons verrast met zijn speciaal bier: Les Trois Monts en talloze hapjes. We waren er uiterst welkom. We zijn er volgens de Patron altijd welkom als we in de streek zijn. Grote merci Carlos.
We hebben van ons hart een steen gemaakt, en verder gesnord naar "The Rabbit" in Westouter. Bijna iedereen heeft er met de tong uit de mond boven geraakt, sommigen hebben er zelfs voet aan de grond moeten zetten, onze eerbied voor de renners van Gent-Wevelgen is er des te groter bij geworden.
Het was prachtig weer zodat we uitgebreid konden genieten van enkele heerlijk aperitieven op het terras. De chef Jean-Pierre heeft ons daarna een super heerlijke en rijkelijke maaltijd voorgeschoteld.
De terugweg was opnieuw langs verassend mooie binnenwegen onder leiding van Filip en Pavel. Een stop was nog voorzien in "De Reutel" te Beselare.
Rond 18u15 zijn we tenslotte aan "De Lagaar" toegekomen waar er met een paar frisse Stella’s in de hand nog nagekaart werd over de prachtige tocht en over de perikelen van de verschillende Solexen. Vooral Verfbear leidde het debat!
Zeker een ritje om te herhalen; een prachtig initiatief van den Bustelbear.
Volgens onze perfectionist Pavel hadden we ongeveer een 125 Km onder de benen!
De snorbear
Weekend Sluis 25/06/2016 (foto's)
Internationaal Criterium (foto's)
Zondag 19 juni 2016 om 14 uur onze tweede grootse
Internationaal Solex en Vintage Mobilette Criterium
De Solexkrant van 9/08/2015
Zondag 9 augustus had MTC De Heavy Teadybears een charme invasie gepland naar de barakken in Meende.
Gewapend met de heavies onder de Heavy’s stampten we oezen monocylindre an de lagaar in gank.
Gecamoufleerd en met franske codenamen gingen we da daar gaan verkennen onder leiding van Bjôrn Autocollant.
Nounours Moustache, Godasse, Brosse, Cailloux, Lampe, Javel, Les Armoires, Dragage en Lolo.
Gewapend met oes beste frans direction de schreve. We kwamen rap achter de constatatie dat oes bende even sterk is gelijk de slichsten brommer of tube.
Ruben nounours Armoire valt met een platte tube. Javel en Père Armoire ein een collage van rustienen op dienen band geplakt maar 't was de soupape die zjippe was.
Binst da Mère Armoire met een reservewiel aan het komen was, waren een groot deel van de bears uldren dorst gaan lessen in den hondeclub van Lampe (Winkel St-Elooi); de Pussies.
Enkele consumpties later zagen die honden er blijkbaar zo gevaarlijk uit dat den helft van de bearen het hazepad kozen richting Izegem.
De die-hard’s Caillou, Moustache, Lolo, Lampe, Autocollant, Javel en Bustel hebben na een onderhoud met de ge’menen polies van Menen de klus dan maar geklaard.
Met helme of zondre, a je der mee geboren ziet hé...
Ol-were keren desserteerden Moustache en Lolo aan nen indelijksen plantewinkel in Dadizele, terwijl de Desperados de spoorwegroute
Menen-Roeselare verkenden op zoek naar één of ander Cirque Magique festival. Tomorrowland voor bedevaarders in een circustente.
De strategie om de gulden solexslag in Menen te verzilveren was even later in de lagaar ‘OMERTA’. De wonden en pinten moesten immers eerst gelekt worden.
Bustelbear alweer iov Snorbear.
De Solexkrant van 2/08/2015
Aangezien het grootste gedeelte van de heavy teddybears op congé was, spraken 5 bearen af om naar de rode berg te snorren: Filip Decru, Pavel de Javelbear, Bjorn BBQbear, Christophe Fèrebear en Bustelbear.
Afspraak zondagmorgen 2 augustus bij de St Christophe voor een aangeboden ontbijt. Onze stalen rossen voorzien van Solexine-pullen vertrokken we richting de oude spoorwegroute Roeselare - Zonnebeke. Javelbear kennende hielden we al een eerste stop in de paardenmanège of paar enclub ’Ter Wanten’ voor een eerste verfrissing. Als ervaren solexist wist Pavel dat we nogal wat stof zouden zien op de oude spoorwegbedding. We waren dus verplicht om nogmaals het stof door te spoelen in Passendale in
‘De Kaesdaele’ om zeker niet te deshydrateren.
Eenmaal in Zonnebeke aangekomen ging het via kroenkelbaantjes tot in Ieper. Juist voor de Menenpoort ‘Last Post’ verloor Bustelbear zijn pulle solexine. Gelukkig was de volgende pitsstop vlakbij in een nieuw etablissement met 25 tapkranen met een Russische Vampe achter den toog. Café werd ingericht door Tony Decoopman en is echt een aanrader om te bezoeken.
Door de supersonische snelheid waarmee we affeceerden, konden we nog enkele stops voorzien alvorens aan de beklimming van de Mont Rouge te beginnen.
We vervolgden onzen trip via de Rijselpoorte en via de statie richting Dikkebus waar Alieske (91 jaar) van Café America ne goeie Picon serveerde. Ze wilde gewillig met ons en ons solexen poseren voordat we verder klommen naar ‘De Zon’ waar Dirk wreed an t’werken was. Met veel courage zijn we dan de Mont Rouge naar boven gefietst tot bij Jean Pierre in de Rabbit.
Met een gevuld buikske zijn we dan met een indelijkse vitesse van den berg gereden richting Kemmelberg, Wietschaete en vervolgens de Palingbeek waar dat we onze solex neffes de golfkarren geparkeerd in. Achter een paar consumpties wilden we nog ne goeiendag gaan zeggen aan de lustigen boer om vervolgens via de Polygonebussen naar de Reutel te rijden. Onder de baene een platte tube voor Fère maar gelukkig had Pavel zijn rustiennekes mee. Oef zeg !!!. Van de Reutel zijn we via Beselare naar de Pompeschieter gereden in Daisel. Van daar waren we in ne flut in Izegem voor de rest van de consumpties.
De bustelbear, iov snorbear
De Solexkrant van 4/05/2015
Vrijdag 1 mei zijn we op de jaarlijkse bedevaart naar Dadizele getrokken.
Met 20 man zijn we vertrokken om 10u20 aan de Lagaar. Daar onze voorzitter zo vlug mogelijk aan de Basiliek wilde zijn hebben we de kortste weg uiteraard met enkele grote banen (jammer) naar de bedevaartplaats gesnord. We hebben een stop ingelast aan de kerk van Rollegem-Kapelle, niet in de kerk maar recht tegenover zijn we iets gaan nuttigen, want naast het café was ook een bakkerij gelegen.
Op de weg naar Dadizele heeft er spijtig genoeg een autobestuurder -waarschijnlijk een solexhater- Bustelbear van de weg gereden. Veel pijn in de knie was het gevolg, maar gelukkig niet erger (helm vergeten?). Na de solex en den Bustelbear in de volgwagen gestopt te hebben, zijn we in Dadizele toegekomen. We hebben onze solexen op de trappen van de Basiliek geplaatst voor de gebruikelijke groepsfoto. (zie bijlage).
Ives een toekomstig lid van de vereniging heeft ons op zijn riante hofstede ontvangen als koningen in zijn prachtige bar. Versnaperingen allerhande en drank in overvloed zelfs een muzikaal optreden van de zoon werd ons aangeboden. Bedankt Ives. Te onthouden voor volgend jaar……
We mochten ook Christophe van de Pompeskitter, op de plaats van Dadizele niet vergeten een traditioneel bezoek te brengen. Na enkele glaasjes zijn we vertrokken in langgerekte file richting Roeselare. Daar de eersten (zoals altijd na een paar glaasjes) in volle tempo, niet omkijkend naar de tragere solexrijders, zijn we in drie groepjes uiteen gevallen. Zelfs een platte tube konden de Meubelbears niet stoppen. We hadden gelukkig nog een nieuw lid bij ons die langs de weg woont. Hij trakteerde ons op een natje (zelfs ‘bubbelzop’ voor de dames was voorzien), hemels! trapsgewijze zagen we iedereen langsnorren zodat we na een half uur weer voltallig waren. Bedankt Geert voor de prachtige schlagers die je ons liet horen.
Samen zijn we bij onze Frietbear aangekomen. Na een paar heerlijke appero’s genuttigd te hebben, hebben we genoten van een heerlijke maaltijd geserveerd door de immer charmante Karla. Zowel de vol au vent, de stoverij als de alom befaamde filet americain uiteraard met de beste frietjes van het noordelijk halfrond smaakten heerlijk. Westfriet is zeker kandidaat voor een ster in de Michelin.
Nagenietend op het terras van de zaak, stopte plots een felrode oldtimer voor ons. Niemand minder dan Guy (den Duits) en zijn lieftallig vrouwke waren toegekomen. Ongelooflijk ze kwamen van een Old timer meeting in Frankrijk waar het volgens hen een saaie bedoening was. Veel liever hadden ze onze rit gevolgd. Misschien een tip voor volgend jaar?
Na nog wat nagekaart te hebben in de Lagaar is iedereen voldaan huiswaarts gekeerd.
De snorbear
De Solexkrant van 22/04/2015
Vrijdag zijn we allen aangekomen in Het Brouwershuis een B&B gelegen naast de Brouwerij Sint-Bernardus.
Na de kamers verdeeld en de solexen uitgeladen te hebben zijn we op Brouwerijbezoek geweest waar we nadien een kleine ‘bierbeproeving’ meegemaakt hebben. Daarna zijn we naar La Ferme du Bucheron gereden waar we een ‘paar’ picons genuttigd hebben. Daarna hebben in het Estaminet de Bucheron een door Leen bereide stoofvlees met frietjes verorberd. Na nog enkele geestrijke dranken genuttigd, zijn we rond 12u30 naar de bedstede getrokken.
Na een prachtig ontbijt door, Jacky klaargemaakt, Zijn we met de solexen vertrokken. Na een paar km was er een klein probleem met een van de vehikels zodat er halt gehouden werd in de Vuile Seule Straat in het etablissement De Hekseketel. We zijn daarna via een schitterende weg in La Maison Commune beland waar het merendeel een paar Picon Maisons geproefd hebben. Ronny kreeg daar een ‘kreutje’ dus zijn er enkele naar de beenhouwerij achter de hoek een paar worsten gaan kopen. We dachten sterk genoeg te zijn om de Mont des Cats op te snorren, maar we hadden ons misrekend. Het was een echte slachtpartij die veel slachtoffers heeft gemaakt. Volgens onze chauffeur van de volgwagen vielen er zelfs bijna een paar doden. Na een hartversterker te hebben genuttigd boven op de berg konden we onze baan voortzetten. Via een supermooi landschap zijn we in Klijte in restaurant In de Zon aangekomen, waar we eerst op het terras met prachtig uitzicht een ‘paar’ picons genomen hebben. Na de eerlijke maaltijd van varkenswangetjes verorbert te hebben en een koffie gedronken zijn we terug op pad geweest. Een paar km. verderop hadden we tegenslag, er was een etablissement open, nl. De Blue Moon. Daar enkelen reeds dorst hadden zijn we binnen getrokken, daar er een terras met mooi uitzicht langs achter was. Binnen werden we door twee hostessen een jupiler in de fles bediend. Er speelde er ook -voor de streek aangepaste- Afrikaanse muziek. Via enkele kronkelwegen en ook grote banen (sorry) zijn we opnieuw in de Kekseketel beland, waar we de klienten op enkele stukjes bloedworst hebben getrakteerd. Uiteindelijk zijn we in onze B&B beland. Na ons te hebben verfrist zijn we tenslotte richting De Abeele gereden, uiteraard met de wagen. We hadden echter pech daar er net controle van de douane was. Een verdacht persoon werd er administratief aangehouden en is in ‘den Jail’ beland. Ettelijk picons later kregen we ‘patatten met de pele brood hesp en kaas’ aangeboden. De patron,Wally is dan op het podium gesprongen om zijn geliefkoosde zanger Elvis te imiteren, hij bleef maar zingen en we hadden dorst. Daarna is de One man show begonnen van Marc, waar iedereen blijkbaar van genoten heeft. Het was na twaalven toen iedereen terug op de B&B was. De mannen met de sterkste lever hebben ter plaatse nog een paar glazen St-Bernardus door het keelgat gegoten. Het was een dag van 70 Km.
Op Zondag morgen na een stevig ontbijt zijn we via Watou naar de Saint Eloi gesnord waar we (met een paar Picons) verbroederd hebben met de plaatselijke bevolking. Het was een rechte baan naar de Hekseketel zodat iedereen zijn voertuig op topsnelheid kon testen. In de Helseketel zijn er enkelen die de plaatselijke volkspelen met wisselend succes hebben uitgeprobeerd. Ronny heeft daar op het ‘gezellig’ terras ook een succesvolle poging ondernomen om een Solex beter hoorbaarder te maken, kwestie van meer veiligheid op de baan. Na een verbroedering met een motorclub uit Rijsel zijn we naar De Boshoeve gereden waar we op het uitzondelijk mooi terras na een paar Picons van een heerlijke maaltijd hebben genoten. Tot ons aller blijde verassing zijn onze Voorzitter en zijn lieve dame ons daar komen vervoegen.
Als we ooit nog in de streek vertoeven zouden we beter de ‘Piconroute’ volgen in plaats van de ‘Heuvelandroute’.
Na alles opgeladen te hebben (met dank aan de familie Viaene) zijn we allen huiswaarts getrokken. Een paar hebben nog halt gehouden In de Zon waar we met een paar St-Bernardus biertjes samen met de baas van de zaak en met de Brouwer Hans naar de finale van de Amstel gold Race hebben gekeken Daar de dag nog lang was zijn er nog naar de Lagaar getrokken om de match Brugge Anderlecht te zien en nog even na te kaarten over het weekend.
De snorbear
De Solexkrant van 16/04/15
Zondag laatst werd met de Solex naar Paris-Roubaix gesnord.
Iedereen is naar het café Au Faisan gereden. Ter plaatse werden de solexen uit de wagens gehaald en klaar gezet om een stukje van de koers te volgen.
Ter plaatse hebben we een ontbijt genomen met boterkoeken meegebracht door de inrichters, Mathias en Spekkie alsook een heerlijke droge worst van een paar meter meegebracht door Ronny. Een paar koppen koffie werden uit de kas betaald.
Met zijn elven zijn we dan onder de vakkundige leiding van Mathias en Spekkie richting Frankrijk gereden. Om onze vehikels niet te laten verhitten zijn we juist voor de grens gestopt , toevallig aan het Café La Bascule waar we ter plaatse enkele jupilers hebben genuttigd. We bemerkten dat de prijs maar 1€40 bedroeg dus hebben we besloten: hoe meer we er dronken hoe meer profijt we deden daar de consumptie in Frankrijk merkelijk duurder zijn.
Daarna zijn we naar café La Virginia gesnord waar we zeer hartelijk begroet werden door de bazin. We kregen een grote tafel aangeboden in de tuin aan de zonkant. Plots kwam Ronny met een bolle kaas aangedraven die hij van een plaatselijke klant afgekocht had. Ronny (hij kan het niet laten) heeft radijzenzaad en nog een paar andere zaden voor zijn tuin gekocht, van groene vingers gesproken!
Terug op de baan richting het parcours heeft Mathias zijn beste overtuigingstalenten moet uithalen tegenover de plaatselijk gendarmerie om toch via een ‘sans unique’ tot bij onze volgende rustplaats te geraken nl: Chez Abel. Onze solexen hebben we er geparkeerd naast de motoren van de Gendarmerie Nationale kwestie van veiligheid. Daar hebben we enkele pinten geconsumeerd tot een van de deelnemers het lumineus idee had een volle fles Pastis 51 te bestellen, kwestie van de service voor de uitbater te vergemakkelijken. Uiteraard waren de uitmuntende pizza’s welkom.
Op naar de volgend stop (juist achter de hoek), Café Chez Jeannine’ Waar de deelnemer die de halve fles Pastis in de achterzak van zijn Solex gelegd had tot de constatatie kwam dat ze gebroken was zodat hij in de plaatselijke gemeente een spoor van de heerlijke drank had achter gelaten…..
Daarna zijn we naar het parcours gereden waar we de renners zagen voorbij fietsen op het einde van de zesde pavée.
Vliegensvlug naar Le Saint Claude gereden om de aankomst te zien. Daar was enorm veel volk zodat we gehoord hebben wie de winnaar was. Geen nood we zouden het wel lezen morgen in de kranten.
Van daar zijn we terug via een deel van het parcours naar ons startpunt gesnord, Au Faisan. Na de vehikels terug op de camionettes te hebben vastgesjord hebben we uiteraard (er was nog geld in de gemeenschappelijke kas) nog van een paar consumpties genoten, tot we beslisten naar Izegem terug te keren.
De rit eindigde in Café Den Oude Sint Pieter, waar nog ‘nagekaart’ werd over de mooie dag waarvan we hebben mogen genieten dank zij Mathias en Spekkie.
Wie op zijn eentje ons afgelegd parcours wil volgen, geen probleem, volg de route via onze stickers die we op alle horecazaken hebben achtergelaten.
De afwezigen hadden weeral ongelijk!!!!
De snorbear